Drinken de Goden Duvel 2009

Drinken_de_Goden_DuvelHet stuk

In een rustig dorp zwaait de pastoor de plak. Maar hij is niet bij iedereen even geliefd.

Het plaatselijke parochiehuis wordt uitgebaat door Stella Maes, samen met haar echtgenoot Cesar, een leraar op rust die herstellende is van een hartziekte. Ze leven er samen met hun afgestudeerde dochter Elke, ongehuwde moeder van Tommeke.

De pastoor zou echter liever een andere uitbater in zijn etablissement zien, een jonge ongehuwde moeder, dat kan toch niet. Hij heeft al kandidaat overnemers op het oog :De Heer en Mevrouw Waerzeggers.

Gelukkig krijgen zij veel steun van enkele vaste klanten, onder andere Willem de Duiker, bijgenaamd de zwijger. Hoewel die niet kan spreken, laat hij geregeld zijn stem horen wanneer nodig, gebruik makend van een stapel bierkaartjes. Verder zijn er nog Pascale en Kris die regelmatig de boel op stelten zetten. Ze verblijven beiden in het vluchthuis van de pastoor. Pascale is nog niet echt verlost van haar (ex-) echtgenoot Flor en die komt haar geregeld lastigvallen in het parochiehuis. Soms loopt de situatie zodanig uit de hand dat de politieagente Betty erbij geroepen wordt.Op een dag komt er ‘hulp’ uit onverwachte hoek.  Theo verschijnt in het café. Niemand weet wie hij is of waar hij vandaan komt. Het enige wat zeker is, is dat hij niet vies is van een Duveltje, hij zit dan ook niet altijd even nuchter aan de toog. In al zijn zotte zatte praat beweert Theo dat hij God is.

Tussen al de hilarische, vijandige, romantische toestanden door lijkt het alsof bovennatuurlijke krachten zich met het gebeuren moeien.

Is deze zot gewoon zat? Of is hij zat, zot of toch God?

Zat, een beetje van den Duvel…

De schrijver

Bruno Timp

Bruno Timp werd geboren in 1944 en behoort dus tot de club van zestigers.

Sinds 1965 was hij onderwijzer in een kleine basisschool in Hoboken (Antwerpen)

Hij begon toneel te spelen en te regisseren in het amateurgezelschap ’t Pulhoeveke. Dit gezelschap ontstond in de schoot van een voetbalclub met de bedoeling geld in ’t laatje te brengen om te overleven (de voetbalclub, niet de het gezelschap). Nu dertig jaar later, speelt en regisseert Bruno nog steeds.

De jaarlijkse zoektocht naar een geschikt stuk bracht hem er toe dan maar zelf te gaan schrijven.
Zijn eerste stuk ‘Lifeline’ en het aanzienlijk succes ervan, zette hem aan om verder te blijven schrijven.

Momenteel heeft hij 5 stukken op zijn geweten: ‘Lifeline’, ‘De Heilige Hermandad’, ‘Drinken de goden Duvel?’, ‘Fondue Bourguignonne’ en ‘Alfa en Julia’

De regisseur

Jan François

Al zolang hij zich kan herinneren speelt Jan toneel. Talloze oefenstonden thuis vormden de ideale voorbereiding om ook face publiek onder de ervaren vleugels van onder andere Werther Van der Sarren, Luc De Koninck en Frans Vanderschueren zowel het komische als het ernstige genre te verkennen.

Aan de Brusselse academie confronteerden Alex Cassiers en Frans Van Der Aa hem met de fijnere aard en technieken van hun vak.

Hilarische toestanden als Pedro in “We gaan naar Benidorm” of als Felix in “Een paar apart” werden afgewisseld met rollen die aan de ribben bleven plakken, onder andere als de schrijver zelf in “Menuet” en als Kolonel Varga in “Tango con carné”.

De mooiste herinnering blijft “De schilder behanger” waarin vele soorten toneel binnen één voorstelling aan bod kwamen.

Jaren plankenkoorts en de wet van Murphy deden de sluimerende regie microbe ontwaken.

Een enthousiaste regiecursus van Jef Mellemans wakkerde het vuur nog wat aan.

De eerste pasjes werden bij Barbara en het Faluintjestheater genomen.

Bij Joka en Hoger Op werden looplijnen, opkomsten en mimiek nog wat beter afgesteld.

Na enkele mooie rollen voor zijn trouwe “thuis” publiek kunt U als vierde wand vandaag oordelen of het regie debuut van Jan bij KVL voor herhaling vatbaar is…

Cast

Nelly Ancaer

als Stella Maes, uitbaatster parochiehuis

Stephan Aerts 

als Cesar, echtgenoot van Stella

Silvy Rossignol  

als Elke, dochter van Stella en Cesar

Paul De Bisschop 

als Willem, klant maar kan niet spreken

Chantal Keymolen 

als Pascale, klant wonende in vrouwenvluchthuis

Kristel Collet 

als Kris, klant manwijf en vriendin van Pascale

Steven Galle 

als Flor, echtgenoot van Pascale

Robrecht De Koninck 

als Theo, noemt zich God

Erica Verbeiren 

als Betty, politieagente

Eddy D’hoe 

als pastoor
Gert Rossignol  als mijnheer Waerzeggers, nieuwe uitbater parochiehuis
Inge De Bruyn  als mevrouw Waerzeggers, vrouw van mijnheer Waerzeggers

Julie De Backer 

Patrick Verbustel   

Louis Van Beneden 

Lieve De Lombaert

Greta Collet 

als figuratie verpleegsters en politieagenten

Technische fiche  

Decor & Video  Roger Schelfout
Christian Cocu
Paul De Bisschop
Willem De Bruyn
Johnny De Luyck
Louis Van Beneden
Eric verheeke
Jack Verhumst
Belichting en geluid    Willem De Bruyn
Erik De Backer
Jan De Bisschop
Rekwisieten en kledij   Leen De Bruyn
Grime   Martine Roesems
Layout en Druk   Ludwig Lievens
www.Comith.be
Productieleiding & Tekststeun  Lieve De Lombaert
Regie  Jan François

 

Producties

2010          2008